سیلیسیم (سیلیکون) به عنوان یک عنصر ضروری برای گیاهان تعریف نشده است و گیاهان بدون آن قادر به تکمیل چرخه رشدی خود هستند. با این حال، برخی از گیاهان می‌توانند سیلیسیم را با غلظت بیشتر از نیتروژن و پتاسیم در بافت خود ذخیره کنند. همچنین تمامی گونه‌های گلدار ارزیابی شده، نشان دهنده وجود غلظت بالای سیلیسیم نسبت به روی، بور و مس در بافت آنهاست.
تاثیر مثبت سیلیسیم بر روی برخی از گیاهان زینتی گزارش شده است که از آن جمله می‌توان به کاهش سوختگی لبه براکته‌ها در بنت‌ قنسول، کاهش کپک پودری در گل آهار، گل آفتابگردان و فلوکس، افزایش اندازه گل در ژربرا، کاهش رشد جمعیت شته‌ها و افزایش مقاومت به سمیت فلزات سنگین در گل آهار، افزایش تحمل به نمک‌ها در گل حنا و بهبود طول عمر و ماندگاری بنت‌القنسول اشاره کرد. با توجه به این نتایج، تمایل به استفاده از سیلیسیم در تولید گیاهان زینتی با افزایش چشمگیری روبرو شده است.

کپک (سفیدک) پودری در آهار، فلوکس و گل آفتابگردان:
سیلیسیم (سیلیکون) در کنترل سفیدک پودری در گل آهار، فلوکس و گل آفتابگردان نقش مکمل دارد. در این مورد، سفیدک پودری به طور کامل کنترل نمی‌شود، اما علایم اولیه آن با تاخیر حدود یک هفته‌ای ظاهر می‌شود. از طرفی دیگر، در صورت مصرف سیلیسیم، گسترش علایم آن بیشتر از دو هفته به تاخیر می افتد.در حقیقت، این تاخیر در ظهور علایم و کاهش سرعت گسترش آن، زمان لازم را برای تولید کنندگان تجاری جهت مدیریت بیماری و ریشه‌کن کردن آن با سموم مناسب و برنامه‌های کاربردی دیگر فراهم می‌سازد.

سمیت مس در گل آهار:
مس با مقادیر کم یا زیاد در برخی از سموم کشاورزی یافت می‌شود، اما هنوز غلظت‌هایی از آن در برخی از سیستم‌های آبیاری، نظر به نوع گونه گیاهی ایجاد سمیت می‌کند. در یک آزمایشی، گل آهار در محیط کشت هیدروپونیک بدون سیلیسیم و تیمار شده با سیلیسیم کشت شدند و هر دو در شرایط سمیت مس (غلظت بالای مس) قرار داده شدند. نتایج نشان دهنده بروز علایم استرش شدید در ریشه، ساقه و برگ و همچنین کاهش رشد طولی ساقه در محیط کشت بدون سیلیسیم بود؛ در حالی‌که گیاهانی که سیلیسیم دریافت کرده بودند، استرس کمتری از خود نشان داده یا اصلا هیچ نشانه‌ای از استرس در آنها قابل مشاهده نبود. در حقیقت، رشد گیاهان در حضور سیلیسیم همانند رشد در شرایط طبیعی و بدون استرس بود. بنابراین، نتیجه‌گیری می‌شود با مصرف سیلیسیم در تولید گل‌های زینتی، به‌خصوص در کشت‌های هیدروپونیک، می‌توان بر سمیت فلزاتی چون مس غلبه نمود.

دوره بعد از برداشت بنت‌القنسول:
به منظور بررسی تاثیر مصرف سیلیسیم در دوره بعد از برداشت بنت‌القنسول، دو گروه از این گونه زینتی در دو محیط کشت استاندارد مشابه در حضور و بدون حضور سیلیسیم رشد داده شدند. نتایج نشان داد گیاهان کشت شده در محیط کشت بدون سیلیسیم، فرآیند خم شدن براکته‌ها و افتادگی گیاه سریع‌تر آغاز شد. در حالی‌که، در گیاهان تیمار شده با سیلسیم، براکته‌ها از شادابی مناسبی برخوردا بوده و دچار خمیدگی و افتادگی نشدند. این نتایج به شکل ویژه‌ای تاثیر بدون حرف و حدیث سیلیسیم را در افزایش کیفیت تولید بنت‌القنسول ثابت کرده و بر یکی از نگرانی‌های اصلی تولید کنندگان این گیاه زینتی فائق آمده است.

نوع کاربرد سیلیسیم در تولید گل‌های زینتی:
چگونگی کاربرد سیلیسیم و منبع مناسب تامین آن از جنبه‌های بسیار مهم در مصرف این عنصر برای تولیدات گیاهی به ویژه گیاهان زینتی محسوب می‌شود؛ چرا که با مکانیسم تاثیر و حصول نتیجه رضایت‌بخش در ارتباط مستقیم است.
صنعت پرورش گل و گیاهان زینتی حرکت خود را به سمت تولید پایدار آغاز نموده است و این به معنی کاهش استفاده از مواد مصنوعی و شیمیایی مخاطره انگیز از جمله سموم کشاورزی است. بسیاری از مواد طبیعی مثل پوسته برنج قابلیت اختلاط با بستر کشت به جای پرلیت را دارند. اما باید دید این ترکیبات می‌توانند منبع مناسبی برای تامین سیلیسیم باشند یا خیر. به طور کلی سیلیسیم می‌تواند به عنوان مکمل و از منبع سیلیکات‌پتاسیم و یا سیلیکات‌کلسیم به بستر کشت افزوده شود. این اقدام می‌تواند از استرس‌های وارده به گیاهان در موارد سمیت فلزات سنگین و یا EC بالای آب آبیاری تا حد چشمگیری بکاهد.