در درختان هسته‌دار مانند هلو، زرد‌آلو، آلو، گیلاس و … نسبت گوشت به هسته میوه از اهمیت بالایی برخوردار است و باغداران به دنبال افزایش گوشت میوه هستند. از این رو، همیشه روال کار بر این قرار بوده است که با مصرف کودهای پتاسه، انتظار می‌رود سرعت رشد میوه و حجم‌گیری آن، افزایش قابل توجهی داشته باشد. البته پتاسیم تاثیر بسیار مثبتی در افزایش اندازه و تولید قند میوه دارد. اما باید توجه داشت مصرف بی‌رویه یک عنصر باعث به هم خوردن تعادل تغذیه‌ای گیاه شده و همینطور تقبل هزینه‌های مازاد را به دنبال خواهد داشت
حال نکته چیست؟
یکی از مراحل رشدی که سرعت حجم‌گیری و افزایش میزان گوشت میوه را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مرحله شکل‌گیری و سخت شدن هسته میوه می‌باشد. در این مرحله سرعت تولید گوشت میوه به شدت کند می‌شود. بنابراین برای سرعت بخشیدن به تولید گوشت، باید سرعت تشکیل و سخت شدن هسته را افزایش داد. عنصر منیزیم علاوه بر اینکه در ساختمان مولکول کلروفیل حضور دارد و نقشی کامل در سبزینگی برگ‌ها و غذاسازی برای میوه ایفا می‌نماید، در فرآیند تشکیل و سخت شدن هسته نیز نقش تاثیرگذاری داشته و با تامین مناسب این عنصر در این مرحله، سرعت سخت شدن هسته سیر صعودی گرفته و از این طریق نسبت گوشت به هسته افزایش می‌یابد. توجه داشته باشید هر چقدر مقدار مصرف پتاسیم در برنامه تغذیه‌ای افزایش یابد، به همان اندازه کمبود منیزیم و علائم آن در برگ و میوه هسته‌دارها بیشتر قابل مشاهده خواهد بود.
جهت تامین عنصر منیزیم می‌توان از شکل سولفات منیزیم هپتاهیدرات به شکل آبیاری و یا محلولپاشی و همینطور اشکال منیزیم محلول ویژه محلولپاشی استفاده نمود.